orni.pl

Informacje ogólne

Bagno Całowanie to obszar Natura 2000, który obejmuje jedno z największych torfowisk niskich Mazowsza (pow. 4 400 ha), ciągnące się południkowo na przestrzeni 15 km. Położone jest na najwyższej terasie nadzalewowej doliny Wisły, przy jej krawędzi i jest obficie zasilane wodami podziemnymi. Ponad połowę ostoi stanowią otwarte tereny łąkowe, częściowo zarastające w wyniku sukcesji leśnej. Mimo melioracji, zachowało się tu naturalne zróżnicowanie siedliskowe i roślinne. Lasy (głównie olsy i bory bagienne) porastają ok. 36% ostoi. Zlokalizowane są głównie w jej północnej części oraz fragmentarycznie na południowym skraju. Na zachodzie przepływa uregulowana rzeka Jagodzianka (Kanał Bielińskiego). W jej dolinie zachowała się duża różnorodność siedlisk, widoczne są również pozostałości starorzeczy. W centralnej część ostoi znajduje się łańcuch wydmowy ze zróżnicowaną szatą roślinną.

Co?

Podmokłe tereny łąkowe przyciągają gniazdujące bekasowate, ptaki drapieżne oraz śpiewające. W lasach znajdziemy liczną reprezentację dzięciołów. Na przelotach na zalanych wodą, odsłoniętych powierzchniach murszu (powstałych podczas projektu CMOK) zatrzymują się inne gatunki ptaków siewkowych. Poniższa lista prezentuje najciekawsze widywane na Całowaniu gatunki:

• bekasowate: (lęgowe:) kszyki, czajki, samotniki, krwawodzioby, kuliki wielkie, (przelotne:) rycyki, łęczaki, kwokacze, bataliony, biegusy zmienne i malutkie, sieweczki rzeczne…
• drapieżne: (lęgowe:) myszołowy, błotniaki łąkowe i stawowe, jastrzębie, pustułki, kobuzy, orliki krzykliwe, trzmielojady…
• lęgowe bociany białe i czarne,
• chruściele: derkacze (ponad 40 odzywających się samców), zielonki, łyski
• rybitwy rzeczne, białoczelne,
• żurawie, czaple siwe,
• lęgowe ptaki śpiewające terenów podmokłych: świerszczak, strumienówka, rokitniczka, brzęczka, trzciniak, trzcinniczek, potrzosy,
• sowy: uszatka błotna (wiosną na przelotach i latem), pójdźka (lęgowa)
• świergotki łąkowe, polne, skowronki, lerki
• dzierzby: gąsiorki, srokosze,
• dzięcioły: duże, średnie, czarne, zielone, krętogłowy,
• łuszczaki: m.in. potrzeszcze, ortolany,
• kukułki, pliszki żółte, słowiki szare, dudki, remizy, turkawki, jarzębatki,
• szpaki, drozdy: kwiczoły, paszkoty

Gdzie?

Interaktywna mapa obszaru

Pokaż Bagno Całowanie na większej mapie
Bagno Całowanie to rozległy obszar. Dojazd komunikacją zbiorową z Warszawy jest trudny. Możliwości jest kilka w zależności od tego, który region chcemy penetrować, jednak trzeba się liczyć z przesiadkami lub koniecznością przejścia pieszo kilku kilometrów:

• na wschodni (miejscowość Podbiel) i zachodni (Całowanie) kraniec obszaru można dojechać autobusami PKS z Otwocka,
• w pobliże północnej granicy ostoi (miejscowości Otwock i Karczew) można dotrzeć prywatną komunikacją autobusową z Warszawy,
• z Warszawy możliwy jest również dojazd koleją na Pilawę/ Dęblin, jednak od stacji do północnej części ostoi trzeba przejść ok. 4-5 km. Przejazd z Warszawy Śródmieście trwa około godziny. W zależności od rejonu ostoi, do którego chcemy dotrzeć można wysiąść na stacji Otwock, Śródborów, Pogorzel Warszawska, Celestynów.

Jednak na Bagno Całowanie najwygodniej dojechać samochodem. Dojazd prawym brzegiem Wisły rozpoczynamy na Wale Miedzeszyńskim. Podążamy drogą krajową 801 za Otwock do skrzyżowania z drogą 50. Tam skręcamy w lewo w 50 a następnie po ponad 5 km w prawo w drogę 802, którą dojeżdżamy do Podbieli. Lewym brzegiem dojeżdżamy do Góry Kalwarii przez Piaseczno (droga 79) lub Konstancin Jeziorna (droga 724). Z Góry Kalwarii kierujemy się drogą 50 mostem przez Wisłę do skrzyżowania z drogą 801 i dalej na Bagno.

Mapa dojazdu z Warszawy

Po Bagnie Całowanie poruszamy się polnymi drogami. Kilka z nich przecina je w poprzek. Penetrację ostoi można rozpocząć polną drogą łączącą miejscowości Podbiel i Całowanie. To przy niej znajduje się wieża widokowa i eksperymentalne poletka z usuniętą warstwą murszu przyciągające ptaki wodno-błotne. Sąsiadują z nią również nielegalnie wykopane stawy oraz Wydma Pękatka. Od drogi w okolicach wieży odchodzi również w prawo drewniana kładka prowadząca przez fragment boru bagiennego w kierunku pozostałych wydm i łąk.

Charakterystycznymi punktami w krajobrazie Bagna Całowanie są pojedyncze wydmy wznoszące się na kilka metrów ponad poziom otaczającego je torfowiska:

• Pękatka – rozległa wydma wpisana do rejestru zabytków, znane stanowisko archeologiczne na Mazowszu.
• Kobyla Góra – najwyższa, wznosząca się na ponad 6 metrów nad torfowisko, wydma na Całowaniu.
• Niedźwiedzia Góra.

Na obszarze Bagna Całowanie powołano trzy rezerwaty:

• Na Torfach – położny w północnej części obszaru, zamknięty dla ruchu turystycznego. W jego pobliżu wytyczono krótką ścieżkę edukacyjną „Łabędzim szlakiem”.
• Czarci Dół – zlokalizowany na zachód od wsi Zabieżki, obejmuje fragment torfowiska wysokiego z niewielkimi jeziorkami w dołach potorfowych.
• Szerokie Bagno – położony na południowy-zachód od Zabieżek, obejmuje torfowisko wysokie z fragmentami boru bagiennego.

Kiedy?

Bagno Całowanie najlepiej odwiedzać wiosną podczas przelotów oraz początków okresu lęgowego. Teren ten jest miejscem działania różnych organizacji przyrodniczych (m.in. CMOK), warto brać udział w organizowanych przez nie wydarzeniach (np. liczenie derkaczy, stawianie stogów)

Źródła:

• Natura 2000
• obserwacje własne
• Ostoje ptaków w Polsce
• Forum Przyroda
• Prezentacja

Informacje ogólne

Łąki zalewowe pod Modlinem leżą w południowej części gminy Pomiechówek na odcinku doliny Narwi od Czarnowa do Modlina. Obszar ten ciągnie się na długości około 5 km. Przepływa przez niego rzeka Wkra, znaleźć można pozostałości starorzeczy. Występują na nim użytki zielone – łąki i pastwiska w większości należące do rolników indywidualnych. Obok siebie występują pozostałości zbiorowisk łęgowych, zbiorowiska łąkowe (część zachodnia), szuwarowe i wodne (część wschodnia).

Co?

Każdej wiosny wraz z wylewami Wkry i Narwi łąki pod Modlinem odwiedzają tysiące migrujących ptaków wodnych. Obserwujemy tu przegląd kaczek, rybitw, gęsi oraz bekasowatych. Pojawiają się również ciekawe ptaki drapieżne oraz śpiewające. Poniższa lista prezentuje najbardziej interesujące gatunki:

• szereg gatunków kaczek na przelotach: rożeńce, świstuny, płaskonosy, krzyżówki, głowienki, czernice, gągoły, cyranki, cyraneczki, krakwy,
• tracze: nurogęsi, bielaczki, szlachary,
• perkozy: dwuczube, perkozki
• bociany: białe i czarne; żurawie
• gęsi: gęgawy, białoczelne, zbożowe, rzadziej bernikle białolice lub rdzawe,
• przegląd bekasowatych: kwokacze, brodźce śniade, krwawodzioby, rycyki, kuliki wielkie i mniejsze, czajki, bataliony, brodźce pławne, kszyki, dubelty, sieweczki,
• ptaki drapieżne: błotniaki stawowe i zbożowe, bieliki, kobuzy, jastrząb, kanie na przelotach
• mewy: pospolite, śmieszki, srebrzyste
• kormorany i kormorany małe
• chruściele: łyski, derkacze, kokoszki wodne, kropiatki,
• rybitwy zwyczaje oraz rodzaj Chlidonias
• czaplowate: czapla siwa, biała, nadobna, obserwowana była również czapla złotawa, bąki, bączki
• drobne ptaki śpiewające: słowiki: szare, rdzawe, podróżniczki; kląskawki, pokląskwy, skowronki, świergotki łąkowe, pliszki żółte i siwe, remizy, dziwonie
• trzciniak, trzcinniczki, brzęczki, rokitniczka, świerszczak,

Gdzie?

Interaktywna mapa obszaru

Pokaż Łąki pod Modlinem na większej mapie
Na łąki koło Modlina dojedziemy z Warszawy pociągiem lub samochodem.

Najwygodniej pod Modlin dojechać samochodem. Z Warszawy jedziemy drogą 7 a następnie skręcamy w 85 na Nowy Dwór Mazowiecki. Po przejechaniu mostów na Wiśle i Narwi mamy 2 możliwości:

• jedziemy dalej drogą 85 a następnie skręcamy w Nowym Dworze w prawo w drogę 62. Po około 1 400 m skręcamy ponownie w prawo w drogę schodzącą lekko w dół i po 300 m dojeżdżamy do przejazdu kolejowego.
• na pierwszym rondzie po przejechaniu mostu na Narwi skręcamy w lewo i od razu ponownie w lewo. Droga zaprowadzi nas lewym łukiem pod most, następnie przez przejazd kolejowy i dalej brukiem wzdłuż torów kolejowych (ul.  Mieszka I) do skarpy i kolejnego przejazdu kolejowego.

Skarpa przy przejeździe kolejowym to doskonały punkt widokowy na szuwary i trzcinowiska. Zjeżdżamy drogą gruntową ze skarpy i podążamy nią około 2 km (przystając na obserwacje) wzdłuż trzcin i łąk. Po ciasnym prawym łuku droga prowadzi z powrotem na skarpę. Skręcamy w lewo w drogę asfaltową a następnie po 100 m w prawo. Jadąc prosto około 300 m dojeżdżamy w pobliże Wkry gdzie skręcamy w prawo na drogę gruntową na łąki. Kawałek dalej zostawiamy samochód. Obserwacje prowadzimy podążając wzdłuż Wkry, ew. podchodząc do skraju rozlewisk.

Pociągi odjeżdżają np. z Dworca PKP Warszawa-Gdańska. Przejazd trwa około godziny. Wysiadamy na stacji w Modlinie lub na kolejnej stacji w Pomiechówku. Jeśli wysiedliśmy w Modlinie to ze stacji kolejowej kierujemy się na północ brukowaną ul. Mieszka I. Co pewien czas można próbować wyjrzeć na łąki, skręcając w prawo między domy w jedną z uliczek. Dochodzimy do nasypu z przejazdem kolejowym. Stamtąd schodzimy w dół i podążamy wzdłuż skarpy, brzegiem rozlewisk, obchodzimy zakład na podwyższeniu w Pomiechówku, docieramy do Wkry.

Jeśli wysiadamy w Pomiechówku wracamy z powrotem na drugi brzeg Wkry przez most kolejowy. Następnie idziemy przez Pomiechowo około 800 m ul. Kościelną do łąk.

Mapka dojazdu z Warszawy

Wysokim poziom wody na Narwi i Wkrze powoduje zalanie łąk pod Modlinem, przyciągając ptaki. Może jednak znacznie utrudniać penetrację tego terenu:

• droga przy skarpie pomiędzy Modlinem a Pomiechówkiem  (wieś Bronisławka) może być nie przejezdna a pieszo do pokonania tylko w kaloszach (można objechać droga 62)
• obejście wychodzącej lekko na łąki skarpy z ogrodzonym zakładem w Pomiechówku może być niemożliwe nawet w wysokich kaloszach (można obejść górą, drogą asfaltową)
• przejazd drogą gruntową wzdłuż Wkry jest zawsze trudy. Miejscami do przejścia na piechotę konieczne będą wysokie kalosze.

Kiedy?

Łąki pod Modlinem najciekawsze ptasio są podczas wiosennych przelotów. Podobnie jak w przypadku innych łąk okresowo podtapianych przez wody rzeczne (np. Popowo Kościelne) trzeba śledzić zmiany poziomu wód by nie przegapić najlepszego momentu na obserwacje. Sytuacja jest każdej wiosny dynamiczna i różni się z roku na rok.

Źródła:

• obserwacje własne,
• Forum Przyroda,
• Klub Przyrodników.

Informacje ogólne

Zalew Zegrzyński został utworzony w 1963r. Zbiornik powstał po przegrodzeniu koryta Narwi zaporą w Dębem. Powierzchnia zbiornika wynosi 3030 ha, długość na Narwi 41 km. Zbiornik otoczony jest głównie lasami sosnowymi, choć miejscami spotkać można łęgi (np. koło Wieliszewa). Ptasio Zalew najciekawszy jest zimą. Latem jest to miejsce intensywnej rekreacji.

Co?

Zalew będący dużym akwenem wodnym przyciąga zimą gatunki ptaków, które częstsze są raczej nad polskim morzem niż na śródlądziu. Na zbiorniku zobaczymy przegląd morskich kaczek, nurów (włącznie z rzadkościami), trafiają się nawet alkowate. Jak każdy inny zbiornik przyciąga on również pospolitsze gatunki ptaków związane ze środowiskiem wodnym np. mewy, kaczki czy perkozy. Poniżej lista najciekawszych gatunków obserwowanych na Zalewie:

• nury: widywane corocznie rdzwoszyje oraz czarnoszyje, spotykane wyjątkowo lodowce,
• kaczki morskie: uhle, markaczki, lodówki, ogorzałki, gągoły…
• płatkonogi: spotykane sporadycznie płatkonogi płaskodziobe,
• kaczki: świstuny, rożeńce, czernice, głowienki …
• tracze: nurogęsi, szlachary, bielaczki,
• mewy: śmieszki, pospolite, srebrzyste, białogłowe, romańskie, żółtonogie, siodłate, małe,
• perkozy: dwuczube, rdzawoszyje, rogate
• łuszczaki: czyże, gile, makolągwy, szczygły
• zimowi wróblaki z północy: śnieguły, czeczotki, rzepouchy, górniczki,
• wyjątkowo alkowate: alczyk

Gdzie?

Interaktywna mapa obszaru:

Pokaż Zalew Zegrzyński na większej mapie
Nad Zalew najwygodniej udać się samochodem. Przykładowe trzy trasy dojazdu z Warszawy do Nieporętu:

• z północy: ul. Modlińską w prawo w ul. Płochocińską i wzdłuż Kanału Żerańskiego drogą krajową 633,
• z centrum: ul. Radzymińską bądź ul. Toruńską do Marek, dalej drogą krajową 8, następnie w lewo w drogę krajową 631 na Nieporęt,
• z południa: Trasą Siekierkowską do ul. Marsa, następnie w lewo w Żołnierską i drogą krajową 631 na Nieporęt.

Na rondzie w Nieporęcie (droga 633) kierujemy się w prawo by dojechać do ośrodków po wschodniej stronie zalewu lub w lewo by dojechać do tych po zachodniej stronie.

Po skręcie w prawo i przejechaniu wiaduktem nad Kanałem Żerańskim skręcamy w lewo w kierunku Białobrzegów. Mijamy Port Jachtowy oraz Port w Pilawie. Na rondzie w Białobrzegach wybieramy 2 zjazd i jedziemy drogą, która zaprowadzi nas aż do Promenady. Mijamy Marinę Dianę i WDW Rynia.

Po skręcie w lewo jedziemy drogą 631, mijamy Barkę a następnie na rondzie skręcamy w prawo w drogę 61 na Zegrze. Przejeżdżamy przy zachodnim brzegu Zalewu. Przed mostem skręcamy w prawo by przejechać pod nim i dalej wzdłuż Narwi. Aby dojechać na Zaporę w Dębem nie skręcamy na rondzie lecz jedziemy dalej drogą 631, po czym skręcamy w 632.

Do Białobrzegów dojeżdżają autobusy podmiejskie 705 i 734, do Zegrza Południowego (pod most na drodze 61) autobus 735. Trasę opisaną dla wariantu samochodowego trzeba wtedy pokonać pieszo. Z Białobrzegów pieszo udajemy się więc do Mariny Diany (najlepiej tę drogę przebyć wałem – w tym celu należy cofnąć się kawałek za rondo) a następnie do WDW Rynia lub Promenady (tutaj już drogą przez las). Wracając można cofnąć się w kierunku Nieporętu do portu Pilawa lub kawałek dalej do portu jachtowego. Z Zegrza Południowego warto wyjrzeć nad Zalew spod mostu na Zegrzu oraz cofnąć się wzdłuż zachodniego brzegu obserwując co pewien czas ptaki z brzegu. Jest to jednak mniej ciekawa część Zalewu.

Mapka dojazdu z Warszawy

Nad Zalewem, z racji jego znacznej rozległości istnieje co najmniej kilka ciekawych punktów do obserwacji ptaków. Opisane są one poniżej w kolejności od miejscowości Rynia poruszając się zgodnie z ruchem wskazówek zegara (najciekawsze wyróżnione są dodatkowo kolorem).

Promenada

Jest to ośrodek wypoczynkowy w Rynii. Aby dojechać samochodem zjeżdżamy w lewo z drogi głównej (po wyjechaniu na drobną przecinkę) jak wskazują tablice i po przejechaniu około 300m skręcamy ponownie w lewo. Parkujemy przed bramą. Do Zalewu mamy jakieś 300 m piechotą (prosto i w lewo). Obserwacje prowadzimy z plaży lub pomostu. Można przejść się trochę na północ wzdłuż brzegu, bramy do sąsiednich posesji zazwyczaj są otwarte.

WDW Rynia

Wojskowy ośrodek wypoczynkowy w Rynii. Jadąc samochodem skręcamy z głównej drogi w lesie w lewo w dobrze oznaczony zjazd, przejeżdżamy przez bramę i po 400 m zostawiamy samochód na parkingu. Obserwacje prowadzimy z wysokiego brzegu, plaży lub pomostu. Warto przejść się na południe aby uzyskać inną perspektywę na Zalew.

Marina Diana

Marina zlokalizowana w Białobrzegach. Parkujemy przy barze, dojście od głównej drogi piechotą drogą z kostki Bauma ok. 200 m. Obserwacje prowadzimy z wału po prawej stronie, można wejść na teren Mariny (furtka zazwyczaj jest otwarta) i dalej na plażę. W tym miejscu mamy dobry widok na zatoczkę po prawej stronie. Warto przespacerować się również 300 m wałem w lewą stronę wzdłuż podmokłego olsu, by móc wyjrzeć na Zalew z innej perspektywy.

Port Pilawa i Port Jachtowy

Porty w Białobrzegach. Do Portu Pilawa dojedziemy skręcając z głównej drogi w lewo tuż przed przystankiem autobusowym, zanim zacznie się las. Port Jachtowy to jedna z pierwszych posesji po zjeździe z drogi 631 w kierunku Białobrzegów (brama wjazdowa po ok. 500m). Obserwacje prowadzimy z brzegu.

Barka

Pływająca restauracja. Zjeżdżamy z drogi 631 na parking. Obserwacje prowadzimy z plaży lub pomostu. Nie zawsze jest w tym miejscu ciekawie.

Zegrze – zachodni brzeg Zalewu

Zachodni brzeg zalewu jest w Zegrzu dostępny w kilku miejscach. Nie zawsze jest w tym miejscu ciekawie.

Most na Zegrzu

Przed wjazdem na most skręcamy w prawo, aby przejechać następnie pod mostem i zatrzymać się tuż za nim na mini parkingu. Stąd pieszo, przez dziurę w ogrodzeniu idziemy na brzeg w okolicę przyczółku starego mostu.

Zapora w Dębem

Zapora na Narwi. Dojeżdżamy albo z Zegrza Południowego częściowo wzdłuż wałów albo bezpośrednio z Nieporętu drogami 631 i 632. Samochód można zostawić po lewej stronie drogi przed nasypem lub na nasypie przy zjeździe do stacji energetycznej. Z tamy rozciąga się szeroki widok w obydwie strony. Można przespacerować się w dół rzeki po obydwu jej brzegach.

Kiedy?

Zalew Zegrzyński najciekawszy ptasio jest późną jesienią oraz zimą. Obserwacje najłatwiej prowadzi się po dużych mrozach, gdy część Zalewu jest pokryta lodem, co zmusza ptaki do koncentracji na niezamarzniętej części akwenu. Gdy cały Zalew skuty jest lodem szczególnie warto zajrzeć nad tamę w Dębem, gdzie przepływ wody gwarantuje przestrzeń wolną od lodu.

Źródło:

• obserwacje własne
• Forum Przyroda

Informacje ogólne

Jeziorko Czerniakowskie to rezerwat przyrody, leżący w granicach Warszawy, w dzielnicy Mokotów. Jeziorko jest fragmentem starorzecza Wisły. To największy zbiornik wody stojącej w Warszawie o powierzchni około 15 ha. Jeziorko umownie można podzielić na dwie części zgodnie z przebiegiem mostu prowadzącego ulicą Gółkowską. Południowa część charakteryzuje się opadającymi stromo, w części zagospodarowanymi brzegami (ognisko TKKF, plaża). Jest to teren intensywnie penetrowany przez ludzi. W tej części obserwowane są skupiska ptaków wodnych – kaczek, łysek. Brzegi w części północnej są porośnięte w dużej mierze trzciną (szczególnie na północnym skraju). Tutaj też jeziorko sąsiaduje z łąkami, nieużytkami oraz ogródkami działkowymi, które przyciągają interesujące gatunki ptaków nie związane bezpośrednio ze środowiskiem wodnym.

Co?

Nad Jeziorkiem Czerniakowski spotkamy ptaki wodne oraz związane z trzcinowiskami i pobliskimi łąkami i sadami. W ciągu roku notuje się tutaj ponad 50 gatunków. Będąc na miejscu warto obserwować kominy pobliskiej elektrociepłowni w poszukiwaniu sokołów wędrownych. Poniższa lista zawiera najciekawsze gatunki obserwowane nad Jeziorkiem Czerniakowskim.

• pewne miejsce na bączki w Warszawie, przebywa to do kilku par,
• na tafli wody wypatrzymy łyski, kokoszki wodne, perkozy dwuczube, mewy (np. śmieszki, pospolite, srebrzyste), rybitwy (np. rzeczne, czarne), nurogęsi oraz różne gatunki kaczek: krzyżówki, czernice, świstuny,
• w trzcinowisku i na brzegach pojawiają się trzciniaki, trzcinniczki, strzyżyki, czaple siwe, remizy, wąsatki,
• na okolicznych łąkach i nieużytkach spotkać można brzęczki, rokitniczki, łozówki, ziarnojady (grubodzioby, mazurki, szczygły), kuropatwy, czajki
• w okolicznych sadach i ogródkach działkowych obserwuje się sikory, rudziki, drozdy (kosy, kwiczoły, śpiewaki) oraz szpaki,
• ptaki drapieżne: błotniaki stawowe, krogulce, jastrzębie, sokoły wędrowne na pobliskiej elektrociepłowni,
• poza tym zobaczymy również sierpówki, krukowate
• sporadycznie nad jeziorkiem mogą pojawić się nury: np. czarnoszyje

Gdzie?

Interaktywna mapa obszaru

Pokaż Jeziorko Czerniakowskie na większej mapie

Jeziorko Czerniakowskie znajduje się w granicach administracyjnych Warszawy, w dzielnicy Mokotów. Samochodem dojechać można skręcając z ulicy Czerniakowskiej w ul. Gółkowską. Parkujemy w okolicach mostku. Nad Jeziorko kursują również autobusy komunikacji miejskiej linii 159, 162 (przystanek Jeziorko Czerniakowskie).

Mapka dojazdu z centrum Warszawy

Dobrym punktem do przejrzenia tafli wody jest mostek. Wokół jeziorka poruszamy się po drogach gruntowych. Miejscami ścieżki prowadzą po stromym brzegu.

Kiedy?

Jeziorko Czerniakowskie z racji swojego położenia w centrum Warszawy można odwiedzać przez cały rok. Latem, kiedy bączki wyprowadzą już lęgi, mamy dużą szansę zobaczenia któregoś z nich jak przelatuje pomiędzy trzcinami. Wiosną oraz późną jesienią, kiedy Jeziorko nie jest jeszcze zamarznięte jest duża szansa na obserwacje ptaków przelotnych, trafić się może nawet rzadszy północny gatunek.

Źródła:

• obserwacje własne
• Forum Przyroda
• Strona www poświęcona Jeziorku

Informacje ogólne

Stawy w Jaktorowie leżą w gminie Jaktorów. Są własnością Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego. Funkcjonuje na nich Rybacka Stacja Doświadczalna Łąki Jaktorowskie, którą opiekuje się Instytut Ichtiologii i Rybactwa. Na stawy formalnie obowiązuje zakaz wstępu. Koniecznie powiadommy pracowników stawów o naszej wizycie.

Co?

Na przelotach pojawiają się na stawach gęsi i kaczki. Jesienią można spotkać do kliku rybołowów, bielika, myszołowy. Spuszczone stawy przyciągają ptaki bekasowate, żerujące na połaciach odsłoniętego błota. Obok kormoranów trafiają się kormorany małe. Na poniższej liście znalazły się najciekawsze gatunki notowane na stawach:

• gęsi: gęgawy, białoczelne, zbożowe, bernikle białolice (rzadko),
• bekasowate: biegusy zmienne, malutkie, krzywodziobe, brodzce śniade, piskliwe, krwawodzioby, bataliony, łęczaki, kszyki, rycyki, kwokacze,
• sieweczki: rzeczne i obrożne,
• kaczki: głowienki, płaskonosy, cyranki, rożeńce, świstuny, krakwy, gągoły,
• kormorany oraz rzadko kormorany małe,
• czaple: siwe, białe, rzadkie nadobne, sporadycznie purpurowe,
• perkozy: dwuczube, rdzawoszyje, perkozki
• rybitwy: rodzaj Chlidonias rzadko wielkodziobe
• drapieżne: błotniaki stawowe, jastrzębie, krogulce, myszołowy, rybołowy, bieliki, trzmielojady, kobuzy,
• brzęczki, rokitniczki, trzciniaki, trzcinniczki,
• bąki, pokląskwy, kukułki, remizy, mewy małe.

Gdzie?

Interaktywna mapa obszaru

Pokaż Stawy w Jaktorowie na większej mapie
Stawy znajdują się około 50 km od Warszawy na południowy-wschód przy trasie kolejowej na Łódź. Dojechać na miejsce można pociągiem lub samochodem. Podróżując z Warszawy samochodem kierujemy się na Żyrardów drogą krajową 719. Po minięciu świateł drogowych w Jaktorowie i przejechaniu około 0,5 km skręcamy w prawo w drogę prowadzącą przez tory kolejowe. Jedziemy około 1,5 km aż do tablicy wskazującej drogę na stawy. Tam skręcamy w prawo na gruntową drogę wyłożoną betonowymi płytami. Po dalszych 500 metrach dojeżdżamy do zabudowań gospodarstwa rybnego. Pociągiem osobowym z Warszawy jedziemy w kierunku na Łódź/ Skierniewice/ Żyrardów do stacji Jaktorów. Po opuszczeniu pociągu kierujemy się do przodu stacji a następnie drogą przekraczającą tory w prawo. Dalej drogę pokonujemy pieszo zgodnie z opisem dla zmotoryzowanych.

Dojazd z Warszawy (do skrętu z 719)

Na miejscu zgłaszamy pracownikom chęć poobserwowania ptaków. Po stawach poruszamy się groblami. Szpaler drzew na horyzoncie wskazuje granicę stawów, do której przylegają pola i łąki ciągnące się aż do Stawów w Kraśniczej Woli. Na stawy w zachodniej części kompleksu można się dostać korzystając z mostku, który tworzy duża rura.

Kiedy?

Stawy najciekawsze są wiosną oraz jesienią kiedy zatrzymują się na nich ptaki na przelotach. Spuszczone stawy przyciągają ptaki siewkowe.

Źródła:

• obserwacje własne
• Forum przyroda

Wybierając się na stawy w Jaktorowie warto odwiedzić pobliskie Stawy w Kraśniczej Woli oraz przylegające do nich od zachodu pola i łąki.